Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Αντιπροσώπευση

   Σε μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία το μεγαλύτερο πρόβλημα που σχετίζεται με την πολιτική νομιμοποίηση είναι ο τρόπος εκπροσώπησης των πολιτών. Σε αντίθεση με την άμεση δημοκρατία, όπου οι πολίτες αποφασίζουν οι ίδιοι, εφόσον συμμετέχουν στην πολιτική διαδικασία, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία εμπιστεύονται τα συμφέροντά τους (και το κοινό συμφέρον) σε άτομα που εξειδικεύονται σ’ αυτό το ρόλο: στο ρόλο των αντιπροσώπων των ψηφοφόρων. 

   Η άμεση δημοκρατία ήταν εφικτή μόνο σε πόλεις-κράτη, βλέπε Λουξεμβούργο, Λιχτενστάιν, Ανδόρα που είχαν θέσει έτσι κι αλλιώς πολύ μεγάλους περιορισμούς στην πολιτική συμμετοχή (άνδρες, ελεύθεροι πολίτες, ιθαγενείς, συνήθως με κάποια περιουσία) και επιπλέον οι εναπομείναντες θεσμοί που την κατοχυρώνουν (δημοψήφισμα, λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία) δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στις περισσότερες σύγχρονες δημοκρατίες, καθώς θεωρούνται από τους πολιτικούς και τα κόμματα εξουσίας, προβληματικοί.

   Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο τωρινό πολιτικό - αντιπροσωπευτικό σύστημα είναι ο έλεγχος. Κάποιος ψηφοφόρος που ψήφισε ένα πολιτικό για οποιονδήποτε λόγο, πρακτικά δε μπορεί να ζητήσει αναφορά για απόκλιση σε αυτά που έλεγε πριν τις εκλογές. Θυμηθείτε για παράδειγμα το λεφτά υπάρχουν.

   Αντιθέτως όμως, ο ψηφοφόρος επωμίζεται το κόστος των αποφάσεων των πολιτικών που ο ίδιος ψήφισε, καθότι σε μία δημοκρατία δεν υπάρχει ανεύθυνος πολίτης. Έτσι ο καθένας μας πρέπει να προσέχει ποιον ψηφίζει για να τον αντιπροσωπεύσει. 

   Στη σημερινή (τραγικότατη) κατάσταση, που έχουμε γίνει όλοι οικονομικοί αναλυτές και έχουμε βάλει στο λεξιλόγιο μας λέξεις άγνωστες πριν το 2009 όπως spreads, PSI, AAA κλπ ασκούμε μία κριτική σε κάτι που δεν είμαστε υποχρεωμένοι να το ξέρουμε. Πρακτικά, το πρόβλημα του χρέους σε συνδυασμό με τις αρχές του Ευρώ είναι τόσο πολυδιάστατο, που ούτε οι ίδιοι που "κινούν τα νήματα" δεν ξέρουν που ακριβώς θα κάτσει η μπίλια τελικά.

   Και αυτή η κριτική αυξάνει το κόστος αντιπροσώπευσης, καθώς όχι μόνο το οικονομικό αλλά και το ηθικό. Η λέξεις εμπιστοσύνη και πολιτικό ήθος μοιάζουν να είναι βγαλμένες από ταινία επιστημονικής φαντασίας με το χρόνο να κυλάει βασανιστικά εναντίον μας. Που είναι η καλή φήμη που θα μας οδηγήσει στην ανάπτυξη;

"Αν ο ανταγωνισμός είναι η μηχανή της οικονομίας, η καλή φήμη είναι το καύσιμο που την κάνει να κινείται"  Alan Greenspan, τα συμπεράσματα δικά σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου