Είναι σίγουρα το ερώτημα που απασχολεί όλους μας από το 2009! Πότε επιτέλους θα αρχίσει η ελληνική οικονομία να δείχνει σημάδια ανάκαμψης από τη κρίση χρέους και να έχουμε ανάπτυξη.
Η λύση ασφαλώς δεν είναι με το να κλείνουν λιμάνια και αεροδρόμια από απεργούς του ΠΑ.ΜΕ. σε μεγάλες γιορτές και κατά την καλοκαιρινή περίοδο καταστρέφοντας ότι έχει απομείνει από τον παραγωγικό ιστό της χώρας που φέρνει έσοδα, τον τουρισμό. Το μισθό και την ανάπτυξη φέρνουν οι επενδύσεις, και μάλιστα οι ξένες.
Ο κρίσιμος παράγοντας για να επενδύσει ένας θεσμικός επενδυτής στη χώρα μας και σε μία ξένη χώρα γενικότερα ανάμεσα σε άλλα είναι το λεγόμενο country risk, δηλαδή πόσο ρίσκο και σε ποια απόδοση είναι διατεθειμένος να αναλάβει ώστε να επενδύσει τα χρήματα του. Μετριέται τόσο με ποιοτικά όσο και με ποσοτικά στοιχεία. ο κίνδυνος χώρας αναλύεται στις παρακάτω επιμέρους συνιστώσες: τον πολιτικό κίνδυνο, τον κυβερνητικό κίνδυνο, τον συναλλαγματικό κίνδυνο, τον κίνδυνο μεταφοράς κεφαλαίων καθώς και δευτερογενείς κινδύνους.
Ο πολιτικός κίνδυνος εμπεριέχεται σε απότομες μεταβολές κυρίως νομοθετικού χαρακτήρα που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα ή έμμεσα μια επένδυση. Για παράδειγμα η κυβέρνηση μιας χώρας εισαγάγει νομοθεσία που απαγορεύει την εισαγωγή ενός προϊόντος από το εξωτερικό ή απελευθερώνει μια αγορά από τα κρατικά εμπόδια εισόδου (barriers to entry). Επίσης, δείγμα πολιτικού κινδύνου είναι η εμπλοκή της επένδυσης σε νομικά θέματα. Κανείς δε θα ήθελε να "πάγωνε" η επένδυση του για πολλά χρόνια (στην Ελλάδα 6-7) μέχρι να εκδικαστεί.
Ο κυβερνητικός κίνδυνος (sovereign risk) απεικονίζει την ενδεχόμενη ζημία σε περίπτωση που η κεντρική κυβέρνηση της χώρας υποδοχής αθετήσει τις υποχρεώσεις της ή μεταβάλλει τους όρους πληρωμής των υποχρεώσεών της.
Ο πιστωτικός κίνδυνος μπορεί να θεωρηθεί ως η συνισταμένη τριών επιμέρους κινδύνων, του κινδύνου αθέτησης υποχρεώσεων (default risk), του κινδύνου ανοίγματος (exposure risk) και του κινδύνου ανάκτησης (recovery risk).
Επίσης, υπάρχει μία παγκόσμια κατάταξη των χωρών σε σχέση με τον αριθμοδείκτη αυτόν ώστε να διευκολύνονται οι ανά τον κόσμο επενδυτές (country risk rating). Μπορείτε να δείτε το σχετικό πίνακα παρατηρώντας πως χώρες όπως η Αλβανία και η Αρμενία έχουν μικρότερο risk premium από την Ελλάδα.
Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε σταθερό φορολογικό σύστημα, ανταγωνιστικό με αυτά των βαλκανικών χωρών και της Τουρκίας. Επίσης, είναι σημαντικό το κράτος να βοηθάει τις επιχειρήσεις να αναπτυχθούν αντί να αντιμετωπίζονται με τέτοιο τρόπο λόγω γραφειοκρατίας. Τέλος, νομικά όργανα όπως το ΣτΕ, το οποίο μπορεί να μπλοκάρει - παγώσει ξένες επενδύσεις για χρόνια, δε βοηθάει πλέον στην ανάπτυξη της χώρας.
Μία Ελλάδα με ευελιξία και στρατηγικό προσανατολισμό μπορεί να αποτελέσει το επόμενο παγκόσμιο οικονομικό θαύμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου