Η Ενωμένη Ευρώπη κομμένη στα δυο; Όχι, δεν είναι σενάριο σε κάποια ταινία με happy end, πρόκειται για ένα Χιτσκοκικό θρίλερ που εξελίσσεται στις ζωές μας μέρα με τη μέρα. Από τους εργατικούς, παραγωγικούς και τίμιους Βορειοευρωπαίους στους τεμπέληδες, διεφθαρμένους και ψεύτες του Νότου. Πως και γιατί όμως ακόμα μία φορά υπάρχει τέτοια διάκριση;
Μπορούμε εύκολα να παρατηρήσουμε το φαινόμενο αυτό και σε μικρότερη κλίμακα, δηλαδή εντός των χωρών. Οι διαφορές αυτές βασίζονται σε στοιχεία εντοπιότητας και κουλτούρας. Τέτοια μπορεί να είναι μια προφορά ή διάλεκτος, ιδιαίτερες συνήθειες που γίνονται τρόπος ζωής κλπ. Ζητήστε πχ σουβλάκι ή τοστ στη Θεσσαλονίκη και θα καταλάβετε.
Ακόμα χειρότερα, οι διαφορές σε πλούσιες και φτωχές περιοχές που αντί να συγκλίνουν αποκλίνουν, προκαλούν έντονα φαινόμενα αντιζηλίας. Ή και επαγγελματικές ομάδες που δραστηριοποιούνται σε δυο διαφορετικές περιοχές προκαλώντας καθεστώς ανταγωνισμού μεταξύ τους. Πόσο μάλλον η άνιση χρηματοδότηση ανάμεσα σε διαφορετικά γεωγραφικά διαμερίσματα μίας χώρας.
Το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, όπου έρχονται σε αντιπαράθεση… δείτε τι γίνεται σε ποδοσφαιρικούς αγώνες κάθε σαββατοκύριακο! Ίσως και μία επίσκεψη στο άλλο άκρο της χώρας να σας πείσει.
Και νομίζετε πως γίνεται μόνο στην Ελλάδα μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης; Στην Ιταλία υπάρχει ο ανεπτυγμένος βιομηχανικός βορράς και ο υποανάπτυκτος νότος, όμηρος της μαφίας. Στη Γερμανία πάλι, μετά την ένωση δυτικής και ανατολικής, σύγκλιση στο θέμα κατανομής της εξουσίας άργησε πολύ να έρθει. Να πούμε για Ισπανία; 4 διαφορετικές φυλές υπό το ίδιο στέμμα; Πολύ εκρηκτική συνταγή.
Οπότε ήταν αναμενόμενο να γίνει κάτι τέτοιο και στην ΕΕ γενικότερα. Η κρίση χρέους ήρθε για να το σφραγίσει δημιουργώντας μία διαφορά ικανή για εύκολη ομαδοποίηση μαζικά τόσο από τον κόσμο όσο και από τα ΜΜΕ. Γιατί τελικά εκτός από το κοινό μας νόμισμα, δε φαίνεται να έχουμε κάτι άλλο κοινό. Η παγκοσμιοποίηση έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου