Η καυτή πατάτα

Τι είναι αυτή η καυτή πατάτα που ακούμε συνέχεια στις ειδήσεις; Ποιος τελικά την κρατάει και για πόσο;

   Στο μυαλό μου έρχεται ένας εύκολος ορισμός. Με τον όρο καυτή πατάτα εννοούμε τις παρελκόμενες δύσκολες αποφάσεις που συνοδεύουν την ¨καρέκλα¨ κάποιου που είναι στην εξουσία ενός (σχεδόν) χρεοκοπημένου κράτους με ταυτόχρονο ρίσκο να χάσει – καταστρέψει το πολιτικό του μέλλον. Ένας φίλος μάλιστα τη χαρακτηρίζει, σίγουρα πετυχημένα, ως απασφαλισμένη χειροβομβίδα έτοιμη να σκάσει η οποία αλλάζει χέρια.

   Για του λόγου το αληθές Παπανδρέου και Βενιζέλος. Ειδικά με τους χειρισμούς των δυο τελευταίων μηνών και με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα, δεν άφησαν μέλλον! Το έλλειμμα εμπιστοσύνης τόσο μεταξύ τους, όσο με την ΕΕ και το λαό τους βγάζει εκτός παιχνιδιού. Game over Κύριοι, επόμενος παρακαλώ! Για το λόγο αυτό βλέπετε και τα νέα πρόσωπα που θα βγουν μπροστά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αρχίζουν να κάνουν δειλά δειλά τις πρώτες τους κινήσεις, όπως πχ η επιστολή των τριών, Ραγκούση, Διαμαντοπούλου και Λοβέρδου. Η γνώμη μου είναι πως σε ενδεχόμενες εκλογές εντός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα επικρατήσει ο τελευταίος.

   Μια κυβέρνηση τώρα, ακόμα και με νέα λαϊκή εντολή, δε θα μπορέσει να κρατήσει μόνη της την καυτή πατάτα για πολύ. Δεν έχουμε βγει από την κρίση, μπορεί να φτάνουμε στον πάτο αλλά η άνοδος από εδώ και πέρα θα είναι Γολγοθάς. Θα χρειαστεί ευρύτερη συναίνεση για να μπορέσουν να ψηφιστούν νέα μέτρα, προφανώς ένα δεύτερο ¨κούρεμα¨, ίσως στο δάνειο του ΔΝΤ αυτή τη φορά. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι θα χρειαστεί μια πιο τεχνοκρατική προσέγγιση.

   Για τους παραπάνω λόγους μπορεί να δούμε ¨στο όνομα της χώρας και του Ευρώ¨ να καθυστερούν οι εκλογές μέχρι τη νεότερη. Θα είναι και το καλύτερο για τα δυο μεγάλα κόμματα. Ρίχνοντας μία ματιά στις στατιστικές, και τα δυο μαζί δε συγκεντρώνουν ούτε το 40% των ψήφων. Μήπως θα πάμε σε μία νέα συνεργασία και μετά τις εκλογές;